Dertig jaar voorzitter

Tijdens de eerste vijftig jaar van haar bestaan kende Watersportvereniging Durgerdam slechts drie voorzitters: Piet Bouhuijs was in 1972 de oprichtend voorzitter en stond maar liefst dertig jaar aan het roer. In 2002 droeg hij de zelfgemaakte voorzittershamer over aan Henk Wouters, die op zijn beurt in 2014 plaatsmaakte voor de huidige voorzitter Roeland Stekelenburg. Zowel Piet als Roeland wonen op de Durgerdammerdijk en ze zoeken elkaar regelmatig even op voor een praatje. Zittend op het bankje onder de berk voor het huis van Piet, of wandelend langs de haven over het pad op de onderdijk bespreken ze dan het wel en wee van het dorp en de rol van onze vereniging daarin. Een gesprek tussen twee voorzitters.

Roeland Stekelenburg en Piet Bouhuijs

Zeg Piet, jij bent eigenlijk wel heel lang voorzitter geweest. Dertig jaar!

Ja, ik kreeg zelfs een mooie koperen plaquette met inscriptie toen ik dertig jaar voorzitter was. Zal ik die even pakken?

Hij staat op, gaat naar binnen en komt even later terug met een koperen plaatje van twaalf  bij acht centimeter met de inscriptie: “Ter ere van  30 jaar voorzitterschap van de W.S.V. Durgerdam”

Tegenwoordig vinden veel mensen dat het misschien beter is om regelmatig nieuwe mensen aan het roer te hebben van een bedrijf of vereniging.

Ja, maar als je weet waarom we de vereniging in 1972 hebben opgericht, dan snap je het wel. Het was destijds eigenlijk de enige manier om het toen nog vrije gedeelte van de haven voor het dorp te behouden. Allerlei andere clubs wilden de kom en de havensloot hebben en snel handelen was dus geboden. Wij moesten eigenlijk wel een vereniging oprichten, omdat de gemeente weigerde met particulieren te onderhandelen over pacht van een deel van de haven. 

Het bestuur waarmee de vereniging is opgericht is daardoor niet democratisch verkozen, dat kon ook niet want er waren nog geen leden. We hebben als oprichters allemaal honderd gulden ingelegd voor het secretariaat. Dat geld hebben we trouwens nooit teruggekregen. En de voorzitter, penningmeester Lou Faure en secretaris At Bakker hebben het alledrie meer dan 25 jaar volgehouden!

We wilden de bestuursleden niet te vaak wisselen. Continuïteit vonden we heel belangrijk en ook herkenbaarheid. Er was in die begintijd best veel argwaan richting dat ondemocratisch gekozen bestuur en daarom wilden we niet te veel veranderingen die weer tot discussie zouden kunnen leiden. Als bestuur deden we vooral die dingen waar niet al te veel mensen zich aan zouden ergeren.

In de eerste statuten hebben jullie ook onderscheid gemaakt tussen Durgerdammers (leden) en niet-Durgerdammers (gastleden) en vastgelegd dat dat bestuursleden in het dorp moesten wonen. Leden die niet in Durgerdam woonden hadden in die tijd ook geen stemrecht. Waarom was dat?

In die begintijd ging het ons alleen maar om het behouden van de haven voor het dorp. Zorgen dat de mensen die een bootje in de sloot hadden liggen niet weggestuurd zouden worden. Een grote watersportvereniging was ook helemaal niet ons doel. Met het instellen van gastleden zonder stemrecht wilden we voorkomen dat mensen van buiten het dorp te veel invloed zouden krijgen of de vereniging zouden kunnen overnemen. Maar daardoor was er wel een hoop wantrouwen bij mensen van buiten het dorp. Dat waren vaak zeer gewaardeerde leden, die al vele jaren een bootje in de havensloot hadden liggen. 

Kijk, het Y wilde alleen zeilboten en was voor ons een heel dure vereniging. Veel van onze leden hadden alleen een roeibootje of een visbootje voor hun huis liggen en namen genoegen met een veel eenvoudiger accommodatie. We wilden het ook vooral simpel houden. Uiteindelijk gaat dat altijd over ligplaatsen en de hoogte van de contributie.

Daarin is inderdaad niet veel veranderd. Gelukkig is er eigenlijk zelden gedoe binnen de club, maar als er discussie is gaat het nog steeds over de hoogte van de tarieven of het toewijzen van ligplaatsen. En ook het huidige bestuur spant zich in de haven te behouden voor het dorp, kleinschalig, goedkoop en simpel. Maar wat is er eigenlijk wél veranderd de afgelopen vijftig jaar in de haven Piet?

Ik denk vooral dat er minder saamhorigheid is. In het begin deden we alles met elkaar. We sloegen samen de palen in de haven vanaf de tjalk van Bartel Porsius. Dat waren mooie tijden. Het valt me vooral op dat er tegenwoordig ook niet meer opgeruimd wordt. In onze tijd organiseerden we regelmatig een opruimdag, dan gingen we met een groep mensen het gras maaien en de boel weer netjes maken. Steigers boenen, kleine reparaties. Dat werd dan vervolgens een feestdag met veel bier en gezelligheid. Dat zie ik eigenlijk niet meer.

Toevallig hebben we net weer een schoonmaakdag gepland begin juli. Daar heeft de afgelopen jaren door Corona een beetje de klad in gezeten. Maar het valt ons ook op dat niet iedereen uit zichzelf de verantwoordelijkheid neemt om de steiger bij zijn/haar ligplaats schoon te houden of eens een bosmaaier te pakken om het hoge gras te lijf te gaan. Dat gebrek aan betrokkenheid vind ik best zorgelijk.

De feestjes waren denk ik ook veel leuker in onze tijd. We hadden Kees van Baalen met zijn accordeon en Cor Harder. Dat waren echte feestnummers. Na afloop van de vergaderingen bij de Doordrijvers gingen we soms wel door tot vier uur ’s nachts.

Nee, vier uur ’s nachts wordt het niet vaak meer, maar de opkomst bij de ledenvergaderingen is best hoog vind ik. Maar de samenstelling van het dorp is natuurlijk wel erg veranderd. Er wonen nu veel hoogopgeleide tweeverdieners en minder mensen die regelmatig even gaan vissen.

Weet je dat we ooit serieus hebben overwogen om het café op nummer 122 te kopen? Dan hadden we een echt clubhuis gehad. Maar we zagen toen ook al op tegen al het gedoe en geregel. Wie is er dan voor verantwoordelijk? En dat geldt ook voor sanitair en dat soort zaken. We wilden het vooral simpel houden.

Die discussie komt ook nu elk jaar wel een keer terug. Wel of geen clubschip. Wel of geen eigen sanitair. Wel of geen stroom langs de havensloot. Maar ook het huidige bestuur wil de vereniging en de haven eenvoudig houden, gericht op de dorpsbewoners. Die kunnen wel even thuis gaan douchen toch? Daardoor kan het goedkoop en overzichtelijk blijven.

Helemaal eens. Aan allerlei wilde plannen heb je niets. Ook over die eventuele stroom langs de havensloot moet je goed nadenken. Voor wie doe je het? Hoe zorg je dat iedereen voor het gebruik betaalt? De Watergeuzen hebben het wel in hun deel van de sloot en het is een hoop gedoe.

Piet, dank je wel weer voor deze aangename middag. Ga je nog even zeilen vandaag, dan kunnen we nog een mooie foto van je maken!

Helaas ben ik door de ziekte van Vrouwke nogal aan huis gebonden, maar ik wil voor de foto best even m’n bootje optuigen. Hoe laat?